Buurvrouw

Ze kon altijd bij hem terecht, als de computer het niet meer deed of er was een lamp kapot, of de wasmachine maakte rare geluiden. Ze hoefde maar te bellen en hij was er. Ze schreef religieus getinte gedichten en die mailde ze hem dan, ze wist wel dat die niet echt aan hem besteed waren, maar hij stuurde altijd een paar vriendelijke woorden terug.
Als ik vroeg hoe het met haar was moest hij altijd lachen. Die oude dame was een beetje gek op ‘m en hij vond dat wel leuk, voelde zich gevleid.

Middenin de paasdrukke supermarkt, ter hoogte van de bananen, stond ze ineens weer naast me, de oude buurvrouw van mijn vader. Zijn foto stond nog altijd bij haar op de kast zei ze, ze keek er vaak naar, ze miste hem nog steeds.
“Zo’n lieve man”.

Ja.

4 comments

  1. echt ontroerend! ik zie je vader nu weer helemaal voor me! en 3 PIETjuhs zitten nu in één kooi bovenop je vaders boekenkast te dutten!!! vandaar het lege beeld op de webcam! ;^)) de webcammers zijn naar buurman Piet boven gevlogen! ;^))

  2. @Mas dat had-ie wel een leuk beeld gevonden, pietjuhs op de boekenkast :-)

  3. ;^)

    en die boekenkast die voor 150% volgepropt is en uitpuilt! ;^)

  4. @Mas ‘mooie bende hebben jullie ervan gemaakt’ #zoiets :-)

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *