Beste mus,

Het regent en zal ik je eens wat vertellen? Het houdt nooit meer op met regenen.
Het zal altijd, altijd blijven regenen. Noem maar een dag, mus, zo ver mogelijk weg. Op die dag zal het nog steeds regenen. En de dag erna ook.
Ik weet dat.
Tot nog toe kwam de zon altijd weer tevoorschijn. Maar nu niet meer.
Je zal hem nooit meer zien, mus. En stof om in te baden evenmin.
Modder zal er zijn. Blubber. Let maar op.
Heb je wel eens van striemen gehoord? Zo zal het blijven regenen, mus: striemend.
Wat hoor ik daar? Sissen?
Aha. Het regent nu zelfs al op de zon, mus. De zon is bezig uit te gaan, achter de wolken. Dat sist. Ja ja, mus.
Pas maar op, als er straks een nat rond ding naar beneden plonst.
Kijk maar uit dat hij niet op je doorweekte kop valt. Jij altijd met je zorgeloze getsjilp. Alsof alles vanzelf spreekt!
De kraai.

Beste kraai,
Ik heb je brief gekregen. Dank je wel!
Ik heb hem eerst laten drogen en toen gelezen. Heel interessant!
Ik vind het altijd leuk om post van je te krijgen. Neem me niet kwalijk dat ik toch even heb getsjilpt van plezier.
Als ik omhoogkijk kan ik je net zien zitten, weet je dat? Op de onderste tak van de eik.
Je veren glanzen in de zon.
Ik vind dat je heel mooi krast. Treurig, maar dat is juist zo mooi.
De mus.
 
Uit ‘Misschien wisten zij alles’, Toon Tellegen

Tags: ,

4 comments

  1. de Toon is goed!

  2. @Grietje :-)

  3. Fantastisch. Toon Telllegen weet steeds weer te ontroeren.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *