03
sep 23

Renovatiedagen

Groot onderhoud, verduurzaming, renovatie, hoe je het ook noemt, er staan nu al drie maanden steigers op het terras en rondom het huis. Het wordt mooi hoor, en duurzamer ook, maar ik ben het allemaal wel een beetje zat inmiddels.

Monday afternoon

30
apr 12

Weekje off

Gewoontehandeling na het opstaan: de computer aanzetten. Mail en vacatures checken. Rondje flickr en facebook. Oh nee. Niet doen.

Ondertussen wordt er in de kasbah gewerkt aan de terrassen. Buurman is boos. Zoveel lawaai. Hij kan er niet meer van denken zegt-ie.
En er is ook nog een kip overleden. De hoogtevreeskip. De wat? De hoogtevreeskip.
Oh.

Supergaaf kastje bij Het Goed. Naar huis om te kijken of-ie wel past. Terugfietsen. Supergaaf kastje weg. Natuurlijk. Dom.

Kijk ze daar staan, de links naar de meestbezochte sites. Klik op ons, klik op ons !
Ik laat de muis even boven ieder linkje hangen en ik doe ‘t niet ik doe ‘t niet.

Verdorie, krijg die rooie verf er maar-es af even snel.

Geweldige donkere luchten, ‘k was net op tijd thuis, waarmee ik natuurlijk wil zeggen dat ik net niet op tijd thuis was.

Steven Wilson doet solo een aantal Porcupine Tree nrs. We lost the skyline. Hoor ik voor ‘t eerst en daar zou ik hier en daar in wat shoutboxes iets over willen roepen. Frustratie. Klein beetje maar.

“Een moment, we zijn bezig uw skype ervaring te verbeteren”

Lunch met oud-collega’s en daarna muren verven onder het toeziend oog van onze lieve vrouw van altijd durende bijstand…

“Het leuke van dingen kwijtraken is dat je ze weer terug vindt”

Foto’s en muziek. Of andersom. Flickr en last.fm. Na vier dagen socialmedialoos kan ik wel zeggen dat ik die twee mis. Een beetje dan toch. Want muziek luister ik toch wel en het prutsen met foto’s stopt ook niet. Maar ‘t uploaden hè, het delen..

Luistert een heel oud muziekje. Jaren 70 oud. Kleine inzinking. Leest ondertussen dat mijn verste verwant een algenetertje is. Gaat maar beter slapen.

0:47

And my ashes drop upon a park in Wales …never-ending clouds of rain and distant sails #wales #gaslapen

Middag muren schilderen, Philip Glass op een cassettebandje in een oude walkman, zooo vorige eeuw.
Fles chileense wijn leeggedronken. Bij ‘t eten, dat dan weer wel.

Zal ik een pakje drum gaan halen ?

Opgewacht door drie boze poezen die nog geen brokjes hebben gehad.
De rest van deze avond is voor mij, met een muziekje en geen rondje fb. Misschien Anne nog even online straks.

“er zijn geen jarigen vandaag”

…en toen was er een mail met een linkje naar een foto album. Galajurken in Illinois.
Op facebook.
Klik.

Maar ach, ik denk dat mijn punt wel gemaakt is ondertussen.

Gaan we nu weer over tot de orde van de dag.
Of zal ik nog zo’n week doen.
Ja !
Nee.


12
feb 10

Nou ja zeg

zij: ik moet bukken als ik onder het huis door loop anders raak ik de lamp met de bas
hij: huh?
zij: ik woon in een huis op palen
hij: wat een lulverhaal (draait zich om en loopt weg)


05
jan 10

Lieve postbode

….u moet natuurlijk wel even de moeite nemen om de trap op te klimmen. Wij wonen namelijk boven. Op die palen die u overal ziet staan. Ja, daar bovenop. Die deur beneden waar u alsmaar op staat te kloppen is de deur van de b-e-r-g-i-n-g. Ja, daar zit ook een brievenbus in, ik begrijp dat dat verwarrend is. Nee, er is geen bel, niet op de deur van de berging. Als u iets verder kijkt dan uw neus lang is ziet u een trap. Naar boven, ja. Kijk om u heen, kijk wat u ziet; palen. En deuren zonder bel. Dat zijn de deuren van de b-e-r-g-i-n-g. U moet echt naar boven.

Ik wacht.

“1e afleverpoging niet geslaagd. 2e afleverpoging volgt”
“chauffeur is onderweg”


07
sep 09

U is niet eens een woord

De man die het fornuis komt brengen staat voor de deur en vraagt of er misschien assistentie aanwezig is om het ding de twee trappen op te dragen. “Ja, ik”, zeg ik. Hij bekijkt me heel snel van top tot teen (ja, dat zag ik heus wel) en zegt dan “U…?”
Nou ja zeg. Weet u wel hoe sterk ik ben. Heeft u mijn armen wel eens gezien de laatste tijd. Tssk.


01
sep 09

Vrije dag

Spullen verslepen, nog een laatste stukje schilderen, wat lampjes ophangen en wachten op weer een tapijtmannetje. Luistert u even naar een bijpassend muziekje, dan klim ik ondertussen nog één keer op die ladder.


18
aug 09

Vandaag

ging het niet zo heel erg lekker, om het maar voorzichtig uit te drukken. Na een ik-haat-ikea dag en schroefjes in de wc pot laten vallen en eindeloos prutsen om een simpel stukje vloerbedekking passend te krijgen en terug naar diezelfde ikea en bonnetje kwijt en weer terug. Thuis, waar dat dan ook is tegenwoordig, viel ik uit tegen A die daar heel verdrietig van werd en dat was nou ook weer niet de bedoeling.

We gaan niet een potje overspannen raken okee? Damn nog aan toe.
Het wordt hoog tijd dat ik weer ga werken, om een beetje bij te komen van deze vakantie.

en voor A: someone knows how you feel, and someone feels the same