Kijk maar, buiten. En binnen ook wel een beetje. Ik ben op zoek naar wat verse muziek, iets waar ik met droge ogen naar kan luisteren.
Ergens in de half doorwaakte nacht hoor ik Grinderman langskomen. Goeie ouwe Nick Cave en een aantal Bad Seeds. Grinderman 2 is net uit. Daar hou ik een en ander wel een tijdje mee op afstand.
Een dreigende herfstdip bezweren met Nick Cave. Dat het bestaat.
Doe maar luisteren, en doe volume maar hoog.
De zomer is voorbij.
The tears are welling in my eyes again
I need twenty big buckets to catch them in
Twenty pretty girls to carry them down
Twenty deep holes to bury them in
nog 1 keer luisteren en dan ga ik echt slapen, proberen toch
…waarop het maar goed is dat ik niet gewelddadig ben. Maar toch!
I spun to the left, I spun to the right
And I spun to the left again
“Fear me! Fear me! Fear me!”
But no one did cause they were deaheaheahead
overigens duurt O’Malley’s Bar van net voor Zenderen tot aan Almelo
Dat je dus een fijne ovenschotel aan het maken bent en dat je het bakje creme fraiche openmaakt en dat daar dan schimmel op zit terwijl je het net gekocht hebt en de datum ook nog deugt. Dat je dan nog net voor sluitingstijd dat bakje gaat omruilen en dat je alles eindelijk in de oven kunt zetten en dat de oven het dan niet doet. Dat je uiteindelijk de hele zooi maar in een koekenpan gooit. Dat daarna de oven het ineens wel weer doet. Zoiets. Ja sorry hoor, dan zet ik maar even een plaatje op.
“I feel like a vacuum cleaner, a complete sucker”
Nick Cave in ‘We call upon the author to explain’
Soms denk ik, moet ik dit nu loggen of is dit eigenlijk meer een tweet? Van die dingen denk ik soms. Waarmee dit postje zomaar ook onder de categorie ’t is wat valt. ’t Is wat.
‘Here comes Alina with two black eyes, she’s given herself a transfusion
She’s filled herself with panda blood to avoid all the confusion’
soms kom je de mooiste zinnen tegen…en Nick Cave grossiert daarin.
