Geen gestuiter meer over het bed, geen gebijt in tenen en ellebogen, maar een voorzichtig fluwelen pootje op m’n neus. Even later een iets dwingender maar nog steeds fluwelen pootje op mijn schouder. Als dat niet helpt zet ze er voorzichtig een nageltje bij. Wanneer ze ziet dat ik wakker ben gaat ze luid spinnend naast me liggen. Noa wordt volwassen. Laat ik een voorbeeld aan haar nemen (niet dat ik stuiter of bijt natuurlijk).
huis tuin & keuken
11
jan 11
Alles onder controle
Terwijl ik onder de douche sta en bedenk wat ik vandaag allemaal uit kan stellen, wordt er ineens geroepen. Mam! Mam! Maaaam! Het klinkt behoorlijk dringend. Wat is er !? roep ik terug, maar er komt geen antwoord. In lichte paniek draai ik de kraan dicht, grijp een handdoek, glij nog net niet uit over de natte tegels, ben in drie stappen beneden en sta even later druipend in de kamer. Vanaf de vensterbank kijkt Noa me aan. “Maaaaaaawm” zegt ze.
10
jan 11
Heeee…
…ik heb mijn Eels t-shirt weer terug. Die was al een tijdje zoek, of eigenlijk niet zozeer zoek als wel gejat. Toegeëigend. Is blijkbaar elders gewassen. Ruikt ineens naar vreemd wasmiddel. Wel lekker. Nu weer aan het werk. Ik zit wat voor me uit te mompelen, let er maar niet op. Luister nog maar een muziekje. In m’n Eels t-shirt. Op maandagochtend. Terwijl de zon schijnt.
29
aug 10
Ondertussen in de keuken
Langzaam overtrekkende poedersuikerwolken.
Zoete klodders blauw, groen en geel.
Klevende schoenzolen.
Vriendin N wordt morgen 18 en ze krijgt een eetbaar cadeau.
Het wordt fantastisch.
Al moeten we hierna de keuken renoveren.
En kan er vandaag echt niet meer gekookt worden.
Chinees of pizza, that’s the question.
26
dec 09
No stress
Beetje bank hangen, beetje muziek luisteren, beetje twitteren (sorry bea), beetje eten maken, beetje katten knuffelen, beetje tv kijken, dit was toch wel de meest relaxte kerstdag ooit. Serieus. En dat terwijl ik vanochtend nog zin had om flink ruzie te maken. Maar dat ging weer over. En nu nog even een Dexter, om het af te leren.
16
sep 09
Van die dingen
Laat ik nog even snel (…..nooit doen, even snel) een plank op maat zagen bij karwei, sta ik even later buiten met twee behoorlijk onhandelbare stukken hout en realiseer me (fuck!) dat ik helemaal niet met de auto ben. Sterker nog, ik heb niet eens een auto. Dan maar lopend naar huis, met planken achterop de fiets balancerend. Is best nog een stukje lopen, maar een beetje lichaamsbeweging is nooit weg. Bedoel ik dat sarcastisch? Ja hoor. Het goede nieuws is dat het net even stopte met regenen. Anyway, er ligt nu een plank op de wasmachine. Hoera.
07
sep 09
U is niet eens een woord
De man die het fornuis komt brengen staat voor de deur en vraagt of er misschien assistentie aanwezig is om het ding de twee trappen op te dragen. “Ja, ik”, zeg ik. Hij bekijkt me heel snel van top tot teen (ja, dat zag ik heus wel) en zegt dan “U…?”
Nou ja zeg. Weet u wel hoe sterk ik ben. Heeft u mijn armen wel eens gezien de laatste tijd. Tssk.
