Jonge vogel midden op drukke weg. Kat rent er op af maar moet terug om verkeer te ontwijken. Kat kijkt om en ziet dat vogel daar nog steeds zit. Kat steekt weer over en wordt net niet geraakt door auto. Kat rent terug naar de stoep. Vogel hipt wat heen en weer. Er nadert een bus. Vogel zit nu weer midden op straat. Bus rijdt over hem heen. Vogel denkt WTF!, blijft nog even zitten en fladdert naar de kant van de weg. Vogel verdwijnt tussen de struiken. En ze leefden nog lang en gelukkig.
onderweg
19
apr 10
Ondertussen op de fiets
iPod op shuffle, en in het eerstvolgende nummer na The Velvet Underground roept Eddie – and yes, this is my singing voice – Argos “I can’t stand the sound of the Velvet Underground”.
Nou ja. Ik vond het zelf wel grappig.
note to self: muziek iets zachter zetten, je zat verdomme bijna onder de bus
09
mrt 10
Jouw Oekraïner mijn Oekraïner
“Hij slaapt”.
“Welke. Die van mij?”
“Ja”.
“Ach kijk, die van jou ook”.
16
jan 10
Verdomme
De straat waar mijn vader woonde is vlakbij waar ik nu woon, en ik kom er op weg naar huis bijna dagelijks langs. Ik heb zoveel zin om even bij hem langs te gaan. Maar dat kan niet meer. Verdomme.
19
okt 09
Vol
Vijf personen, vier grote tassen, een keyboard plus standaard, een stel bekkens, twee gitaren en twee versterkers in 1 auto. Kan dat? Nee, dat kan niet. Of toch wel. Ja, dat kan toch wel.
02
okt 09
Staying alive
Zie haar op me af komen en kan haar nog net ontwijken, maar dan ook maar net. In ieder geval is er niks mis met mijn reactievermogen. Nee, ik werd niet afgeleid door muziek op m’n hoofd en ja, ik had voorrang. Dat zou toch al te lullig zijn, om even op een vrijdagmiddag tussen neus en lippen en de buien door overhoop gereden te worden door zo’n domme blonde muts in d’r boodschappenautootje. Pfff.
11
jul 09
Samstag
…en rond lunchtijd liepen wij op de markt in Münster. Kom, we gaan lekkere dingen kopen en dan ergens in de zon zitten eten. Olijven, mozzarella met tomatenpesto, gekruide artisjokkenharten, geitenkaas en brood …. en toen werd het heel erg donker en begon het te plenzen en het stopte nooit meer, dus noodgedwongen de kroeg in waar we een hele tijd later weer uit kwamen om later die middag bij Pinkus te belanden, bier, bier, eten, bier. Van die lunch is het niet meer gekomen. Maar het was – voor zo’n stel ingewikkelde bijna-exen als wij – helemaal geen slechte dag. En morgen hebben we al die lekkere dingen nog.
19
jun 09
Positief stukje
De hele weg van A naar H achter een grote donkere wolk. Kletsnatte straten, kletsnatte mensen, recht voor me zag ik het regenen en ik fietste in de zon. De volgende bui haalde me rechts in en bleef daar hangen. Geen spatje.
De meest verstokte atheïst die ik ken zei vandaag dat-ie voor me zou bidden.
Ik denk dat dat het geweest is!
02
jun 09
Maar het verandert niets
Het blijft raar, hoe zoiets eenvoudigs als een weekend samen plotseling ongemakkelijk kan aanvoelen. Zonder de afleiding van werk en pubers en al het andere. Eindeloos door de stad gelopen, op terrasjes gehangen, gepraat, te veel gedronken, gegeten, gepraat, nog wat gedronken, en tijdens zo’n toch best serieus gesprek donderde ik van een stoepje en verdween uit beeld. Een echte jenny-actie. Wat een timing. Toen we daarna het hotel ook al niet meer konden vinden werd het niet meer wat. Behalve dat we het hotel uiteindelijk gevonden hebben. En dat het veel te laat en veel te gezellig werd. Maar het verandert natuurlijk niets.
