Iedere keer als ik ze zie, ben ik bang dat ik ze voor het laatst zie, dat ik ze niet meer mag zien. Er zal een dag komen dat ik ze niet meer kan zien. Ze zullen gewoon blijven staan, ze zullen zich niet om mij bekommeren. De werelddelen liggen te ver uiteen. De rotsen zullen me niet missen, maar daar kijk ik niet van op.
Zo zijn ze nu eenmaal, de rotsen.
Armando, voorvallen in de wildernis
Tags: Armando
