…het klinkt steeds enger naar befehl ist befehl.
This entry was posted on woensdag, mei 17th, 2006 at 08:04 and is filed under artisartis 2.0.
You can follow any comments to this entry through the RSS 2.0 feed.
You can leave a comment, or trackback from your own site.
Ja, dat dacht ik gisteren ook al. Griezelig…
Klemgezet door haar eigen starre denken. Wet is wet, regels zijn regels Рen dat kan zich zomaar ineens t̩gen je keren.
En nu wachten tot de kamer net zo verontwaardigd is als er een ‘anonieme’ Nederlander om dezelfde reden zijn of haar paspoort moet inleveren…