Ge ziet er goed uit. Ge blaakt
van al hetgeen ge moet blaken.
Ge zijt jong,
de jeunesse!
En ge stapt. Ge stapt verder en verder
en later en later, ge stapt,
stap per stap, ge stapt, ge stapt.
Ge zijt daar nog maar aangekomen
en ge sleept u voort.
Ge sleept die logge kop,
dat voor altijd
moeë lijf mee.
Het is gelijk in de Grote Films.
Luc Boudens, op een plint poster. Te deprimerend bevonden door de collega’s, dus ik heb ‘m mee naar huis genomen. Nu hangt-ie hier en hij past hier prima :-)
Tags: plint
Ik heb wel ‘ns een boek van hem gelezen, zeker meer dan 20 jaar geleden. Ik zou bij god niet meer weten want ik er van vond of hoe het boek heet, maar de tekst op de plintposter is leuk.
Ik had nog nooit wat van hem gelezen :-)