Gewoontehandeling na het opstaan: de computer aanzetten. Mail en vacatures checken. Rondje flickr en facebook. Oh nee. Niet doen.
Ondertussen wordt er in de kasbah gewerkt aan de terrassen. Buurman is boos. Zoveel lawaai. Hij kan er niet meer van denken zegt-ie.
En er is ook nog een kip overleden. De hoogtevreeskip. De wat? De hoogtevreeskip.
Oh.
Supergaaf kastje bij Het Goed. Naar huis om te kijken of-ie wel past. Terugfietsen. Supergaaf kastje weg. Natuurlijk. Dom.
Kijk ze daar staan, de links naar de meestbezochte sites. Klik op ons, klik op ons !
Ik laat de muis even boven ieder linkje hangen en ik doe ‘t niet ik doe ‘t niet.
Verdorie, krijg die rooie verf er maar-es af even snel.
Geweldige donkere luchten, ‘k was net op tijd thuis, waarmee ik natuurlijk wil zeggen dat ik net niet op tijd thuis was.
Steven Wilson doet solo een aantal Porcupine Tree nrs. We lost the skyline. Hoor ik voor ‘t eerst en daar zou ik hier en daar in wat shoutboxes iets over willen roepen. Frustratie. Klein beetje maar.
“Een moment, we zijn bezig uw skype ervaring te verbeterenâ€
Lunch met oud-collega’s en daarna muren verven onder het toeziend oog van onze lieve vrouw van altijd durende bijstand…
“Het leuke van dingen kwijtraken is dat je ze weer terug vindtâ€
Foto’s en muziek. Of andersom. Flickr en last.fm. Na vier dagen socialmedialoos kan ik wel zeggen dat ik die twee mis. Een beetje dan toch. Want muziek luister ik toch wel en het prutsen met foto’s stopt ook niet. Maar ‘t uploaden hè, het delen..
Luistert een heel oud muziekje. Jaren 70 oud. Kleine inzinking. Leest ondertussen dat mijn verste verwant een algenetertje is. Gaat maar beter slapen.
0:47
And my ashes drop upon a park in Wales …never-ending clouds of rain and distant sails #wales #gaslapen
Middag muren schilderen, Philip Glass op een cassettebandje in een oude walkman, zooo vorige eeuw.
Fles chileense wijn leeggedronken. Bij ‘t eten, dat dan weer wel.
Zal ik een pakje drum gaan halen ?
Opgewacht door drie boze poezen die nog geen brokjes hebben gehad.
De rest van deze avond is voor mij, met een muziekje en geen rondje fb. Misschien Anne nog even online straks.
“er zijn geen jarigen vandaagâ€
…en toen was er een mail met een linkje naar een foto album. Galajurken in Illinois.
Op facebook.
Klik.
Maar ach, ik denk dat mijn punt wel gemaakt is ondertussen.
Gaan we nu weer over tot de orde van de dag.
Of zal ik nog zo’n week doen.
Ja !
Nee.
Tags: kasbah
Wat een ervaringen en die lezen wij pas een week later, is toch anders en ook weer niet. Alsof je op vakantie bent geweest en toch dichtbij was.
We zouden ook een week per jaar allemaal internetloos kunnen gaan. Eens zien hoe dat is. Kunnen we dan een gezamelijk boek over schrijven en dan weer publiceren op internet. En… en…. en…. zie nu! Alleen het denken erover inspireert al.
@Niek of andersom. een week per jaar internet. iets om naar uit te kijken ! :-)
Hahahahaha, ik denk dat ik het dan zou vergeten. Hmmm, je brengt me op een idee.
Je hebt een accent…. maar wel een leuke :)
Wat een leuk stukje Jenny. Kon je het nog maar even vragen, hoe vaak zou dat wel niet gezegd zijn….