is een wijk in Amsterdam zuid. Mijn moeder is in de eerste Jan van der Heijdenstraat geboren, mijn vader in de Govert Flinckstraat, twee straten verderop. Niet dat ze elkaar als kind ooit gezien hebben: zij en haar zussen mochten niet met ‘dat tuig uit de govert flinck’ omgaan. Uiteindelijk ontmoetten ze elkaar toch, tijdens de straatfeesten vlak na de bevrijding.
Eind jaren ’50 verhuisden ze naar het oosten van het land, tot grote afschuw van de rest van de familie, want daar was toch helemaal niks. Jawel, er was werk.
Jarenlang werd er heen en weer gereisd, eerst op de brommer en later met ’t Fiatje, voor familiebezoek waarbij ik als enige kleinkind dat in de blubber tussen de koeien woonde veel te veel aandacht kreeg. Ooms en tantes die al begonnen te lachen als ik m’n mond opendeed, want ik praatte plat. Dat was niet zo, maar dat vonden ze toch.
Het is 5 mei 2012 en ik loop ineens weer door die straten. Gerard Dou, Ferdinand Bol, Jan Steen, Albert Cuyp, al die vertrouwde namen en zoveel dingen waarvan ik dacht dat ik ze vergeten was. Oh ja, die hoge steile trappen met een touw langs de leuning waarmee je de deur open kon trekken. Vanuit ’t piepkleine keukentje van mijn opa keek je over de daken van de melkfabriek, waar het altijd vol katten zat. De andere opa en oma woonden in een souterrain; van de voorbijgangers op straat waren alleen de benen te zien.
De huisnummers weet ik niet meer, dat is wel jammer. Kon ik ze maar even bellen hè, om het te vragen. De dingen die voorbij gaan en zo.
Tags: familie
Prachtige impressie!
Van de plek waar mijn grootouders van moederskant woonden is niets meer over…
Ze woonden in de Tollensstraat in Enschede; het fysieke hart van de vuurwerkramp… Echt alles weg…
Ken het gevoel. Mijn vader is geboren in de Gerard Dou, opa had daar (in het souterrain) een fietsenwinkeltje, verhuisd naar de Govert Flinck :-), en nog veel later zijn zijn ouders in de 2e Jacob van Campen gaan wonen. Andere kant van de Heineken. Toen zij naar het verpleeghuis gingen, heb ik de woning nog een aantal maanden bewoond.
Zowel over Gerard als over Govert kon mijn vader altijd prachtige verhalen vertellen. Mijn dochter en ik komen nog graag in die buurt, om herinneringen op te halen en natuurlijk ook voor de Cuyp.
@mas ach ja….triest is dat
@ellie joh, ook daar in de buurt, wat gaaf ! :-)
Mooi geschreven, kippenvel. Ook ik vond het interresant om door die straten heen te wandelen. Foto’s komen snel :).
@Esh dank. ben benieuwd naar je foto’s ! :-)
Wonderlijk toch dat de mensen altijd weer een andere groep als tuig wil bestempelen. Gelukkig weerhoudt dat de mensheid niet om telkens toch weer te mengen.
De Pijp is een van die wijken die zo enorm opgeknapt is qua huizen. Sfeervolle architectuur en jaaaa, die stijle trappen en dat dikke touw ook waar je jezelf aan op kan trekken (het brievenbustouwtje heb ik niet gekend maar is ook zo beeldend).
Leuk dat je daar weer eens naar terug bent geweest en ook nog eens op bevrijdingsdag, extra stemmig.
@Niek ik zou er zo willen wonen ja ! helaas inmiddels nogal boven mijn budget :-)
Had even aangebeld, ik woon er ook.
Mijn vader kwam uit de 2e Jan Steenstraat en m’n moeder uit de Cornelis Trooststraat. En m’n oma groeide op in de 1e Jan vander Heijdenstraat.
Mijn werkplek is in Oud-West, op een steenworp van waar ik zelf ben geboren en opgegroeid.
Ondanks dat ik ook een tijd buiten de stad heb gewoond is mijn actieradius dus niet zo heel groot.
@Rick geweldig ! de wereld is wel heel klein, dat blijkt wel weer. De oud zuid wereld dan toch :-)