Kwijt

In de trein las ik ‘ben je vandaag al iets kwijtgeraakt?’ en het gedicht daaronder. Daarna stapte ik uit. Inderdaad. Zonder paraplu. Maar dat realiseerde ik me pas toen ik in de regen stond.

Een sjaal en een paraplu, ze liggen naast me
en ik zie ze niet. Ze horen bij het
vertrouwde dat nauwelijks meedoet aan wat

zichtbaar is. Voor ik uitstap zijn ze mij
al kwijt. De paraplu en de sjaal, ze missen
mij misschien niet eens als ik van hen

gescheiden op het perron loop. geen hand,
geen hals, geen ‘hé, kom terug’. Het
ontoegankelijke nabije dat bij gebrek

aan toppen in het afwezige terecht is
gekomen. Het hoeft niets meer te doen.
Zonder gids reist het verloren verder.

K. Schippers

gedichtendag

3 comments

  1. @mas: ja, die :-)

  2. woordenaar

    Goeie schrijver. zowel zijn gedichten, zijn romans als zijn beschouwingen. Het gewone bijzonder maken.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *