Het blijft raar, hoe zoiets eenvoudigs als een weekend samen plotseling ongemakkelijk kan aanvoelen. Zonder de afleiding van werk en pubers en al het andere. Eindeloos door de stad gelopen, op terrasjes gehangen, gepraat, te veel gedronken, gegeten, gepraat, nog wat gedronken, en tijdens zo’n toch best serieus gesprek donderde ik van een stoepje en verdween uit beeld. Een echte jenny-actie. Wat een timing. Toen we daarna het hotel ook al niet meer konden vinden werd het niet meer wat. Behalve dat we het hotel uiteindelijk gevonden hebben. En dat het veel te laat en veel te gezellig werd. Maar het verandert natuurlijk niets.
flickr
O jeeeeee :(. Gevallen ook nog hihihhi, sorry hoor.
Ja man :-)
[…] jaar ben ik al drie keer omgevallen, echt waar. Een keer van dat stoepje, een keer door een hekje, en vandaag met schep en hooivork. Misschien moet ik iets beter opletten […]