Voor vertrek een gezondheidsverklaring moeten invullen waar op de luchthaven niemand naar vraagt.
In de rij bij de gate angstvallig afstand houden om even later in een stampvol vliegtuig schouder aan schouder te zitten.
Tijdens de vlucht een uitgebreid formulier moeten invullen met adresgegevens en waar je de eerste dagen verblijft en geen mens die er bij aankomst naar vraagt.
Over de volle metro zal ik het maar niet meer hebben.
en sommige dingen die niet voorbij gaan.
Audio-collages op cassette. Dat klinkt als lang geleden, en dat is het ook. In de jaren 80 en begin 90 maakte ik er tientallen. Analoog knip- en plakwerk met flarden telefoongesprekken, onbestemde geluiden, gebabbel en veel muziek. Gebruikte ze in mailart projecten en wisselde ook heel wat persoonlijke audio-brieven uit. Zoals met José Vandenbroucke, ruim 25 jaar uit het oog verloren, maar sinds maart van dit jaar weer contact nadat hij met hulp van zijn zoon en via via mijn mailadres vond.
En oh nostalgia, hij heeft al die cassettes de afgelopen maand weer beluisterd en stuurde daarvan een verslag in de vorm van heel veel losse blaadjes met de datum van ontvangst, een korte inhoud en de datum van beluistering.
31 notitieblaadjes met herinneringen op tafel, gemengde gevoelens maar vooral heel erg leuk !
mijn bijdrage aan BLAH, kunstroute langs bijzondere locaties en ateliers in Hengelo. De eerste zondag van de vijf was een succes, met veel bezoekers en leuke reacties, blij mee! De nis onder mijn huis is nu weer even een nis, maar gelukkig hebben we de foto’s nog :-)
Met dank aan Anne, voor hulp met sjouwen en meedenken bij het inrichten, ‘t was een mooie co-productie zo !
Kunstroute langs 21 bijzondere locaties en ateliers in Hengelo. Van juni t/m oktober, iedere eerste zondag van de maand.
Per auto, fiets of te voet: gaat dat zien !
Flyer/routekaart: voorzijde en achterzijde
zie ook het artikel in de Tubantia
Let op: de Watertoren is helaas niet meer beschikbaar als koffielocatie in de BLAH-kunstroute. In plaats daarvan kunt u voor koffie terecht bij Paviljoen De Ontmoeting in het Prins Bernhardplantsoen. Het werk van Frans Zekhuis is hier ook te zien.
was het thema van een ‘open call’ door fotografie-platform 500px. Uit de inzendingen zijn ruim 100 foto’s geselecteerd, en ik ben best een beetje trots dat Louise daarbij zit.
De gelijknamige expositie zou tijdens het jaarlijkse Scotiabank CONTACT Photography Festival in Toronto plaatsvinden, maar vanwege maar al te bekende redenen is dat uitgesteld tot betere tijden. Nu dus – voorlopig – alleen online te zien. Dat is wel jammer, maar ben er toch blij mee :-)
was mijn eerste vriendje, of beter gezegd, mijn eerste serieuze verkering. En alles waar ik jarenlang niet meer aan heb gedacht, alles is ineens zo helder als gisteren, al die herinneringen..
aan het kleine maar hechte vriendenclubje en onze ‘meetings’, de avonden ouwehoeren en muziek luisteren.
aan de keer dat ik meeging met een uitje van zijn school, waar hij achteraf commentaar kreeg want dat vriendinnetje was veel te jong. Hij was 4 jaar ouder en ja, dat is best veel als je 14, 15 bent zoals ik toen.
aan zeilen op het kanaal met de Vrijheid.
aan midden op straat wandelen op autoloze zondagen.
aan de keer dat we gingen kamperen en mijn moeder ons veel te veel broodjes had meegegeven, een fietstas vol eten voor onderweg. We legden alles in een grote cirkel in het gras en gingen daarmee op de foto. Die is kwijt helaas, die foto.
en aan decennia later toen we elkaar weer tegenkwamen, met verschillende levens en andere liefdes maar we zouden contact houden en dat deden we ook, nog altijd net zo vertrouwd.
aan de laatste keer dat ik hem zag, binnenkort weer lunch en bijkletsen, dat spraken we af.
Nu denk ik aan je, op deze verdrietige mooie lentedag en draai de muziek waar we destijds naar luisterden.
Dag, Jan..
